بررسی سرولوژیکی عفونت مایکوپلاسما گالیسپتیکوم در مزارع مرغ مادرگوشتی استان مازندران در سالهای 1391 و 1392با استفاده از روشهای آگلوتیناسیون روی پلیت و الیزا

زمینه مطالعه: مایکوپلاسموز یک بیماری عفونی ماکیان و عامل مهم خسارت اقتصادی وسیع، از طریق ایجاد بیماری‌های دستگاه تنفس، ناهنجاری‌های حرکتی، کاهش در رشد و تولید تخم مرغ و نیز کاهش بازدهی جوجه درآوری می‌باشد. هدف: هدف از این مطالعه تعیین وضعیت آلودگی مایکوپلاسما گالیسپتیکوم و عوامل خطر مرتبط با آن در مزارع مادر گوشتی استان مازندران و ارائه راهکارهای کنترلی علیه این بیماری می‌باشد. روش کار: در این مطالعه از کلیه مزارع مادر گوشتی در دوره تولید واقع در استان مازندران (74 مزرعه در 14 شهرستان) و  از 45 قطعه پرنده  در هر مزرعه نمونه خون اخذ شد و مطابق دستورالعمل استاندارد آزمایش آگلوتیناسیون سرم روی پلیت و الیزا روی سرم‌های اخذ شده صورت گرفت. نتایج: در مطالعه حاضر، هم در آزمایش آگلوتیناسیون سرم روی پلیت و هم در  الیزا ، 3 مزرعه از 74  (4%)، 15 سالن از 553،  (7/2%) مثبت بود. از5626 نمونه خون، 139 نمونه (5/2%) در آزمایش آگلوتیناسیون و 124 نمونه (2/2%) در آزمایش الیزا مثبت بود. نتیجه‌گیری نهایی: شیوع سرمی مایکوپلاسما گالیسپتیکم در مطالعه انجام شده حدود (4%) بود. نتایج حاصل از آنالیز آماری نشان می‌دهد وضعیت امنیت‌زیستی مزرعه، به طور معنی‌داری در مزارع منفی بهتر از مزارع مثبت بود (0.04=p). با وجود رعایت حداقل اصول امنیت زیستی در مزارع مادر اما کیفیت این اصول و رعایت آن‌ها گاهاً بسیار متفاوت از هم می‌باشد. نزدیکی به روستا یا نزدیک شدن تدریجی روستا به مزارع، نزدیک شدن پرندگان بومی به مزرعه مادر، استفاده از پرسنل بومی که در روستا ساکن بوده از جمله اصولی است که در مزارع آلوده رعایت نشده است.